دانش_افزایی
سازمان بهداشت جهانی مهارت های دهگانه ای را معرفی کرده است که هر کس باید این توانایی ها را برای داشتن زندگی فردی و اجتماعی موفق کسب کند:

 1- مهارت خودآگاهی
 2- مهارت همدلی
 3- مهارت روابط بین فردی
 4- مهارت ارتباط موثر

5- مهارت مقابله با استرس
 6- مهارت مدیریت هیجان
7- مهارت حل مسئله
 8- مهارتت تصمیم گیری
9- مهارت تفکر خلاق
10- مهارت تفکر نقادانه

یک مطلب کاربردی :

 ه_آخر_چسبان_ه_آخرتنها :
(ـه آخر چسبان ) و ( ه آخر تنها ) در آخر كلمه هايي كه مصوت )اِ (دارد قرار مي گيرد که:

اولاً : بدون ( ـه و ه ) معني ندهد مانند : كوزه , پروانه , دانه , ستاره , پرنده ،مدرسه،استفاده ، پاكيزه ،ميوه ، آماده ، به ،سايه ،پنبه و .

ثانياً : اگر كلمه ي قبل از (اِ) معني دهد و منتظر كلمه ي ديگري نباشد , نيز (ـه آخر چسبان يا ه آخر تنها ) مي گيرد .

مانند : كرده , بوده , خورده , زده , نامه , دسته , شده , آمده , بسته ,

____________________________
اي_مستقل

اگر بعدازكلمه هايي كه صداي آخر آنها مصوت (ـه) آخر چسبان يا(ه)آخر تنها باشد,صداي(اي ) بيايد آن را به شكل جديد مي نويسيم : ( اي)

اگر اسم ( اي ) باشد : معناي كلمه ي جديد, نكره است و بر يكي , دلالت دارد .

مثال : خانه + اي ( خانه اي) به معناي يك خانه است.
مثال:دانه اي،كوزه اي،پروانه اي، كاسه اي ، ستاره اي ، پرنده اي ،مدرسه اي ، ميوه اي ،دسته اي ، سايه اي ،پنبه اي ،اندازه اي ،نامه اي ، لاله اي ،جوجه اي  .

كلماتي مانند : رفته , خورده , ديده , شده , خوانده , بسته , بوده , كرده و . 
كه از ريشه ي فعل ( ماضي ساده سوم شخص مفرد + ( ـه , ه )) درست شده است: در صورتي كه به آخر آنها (اي) اضافه شود : اولاً به ماضي نقلي تبديل مي شود . ثانياً فعل دلالت مي كند بر اين كه فعل از دوم شخص مفرد (تو ) صورت گرفته است

آداب سخن گفتن در قرآن

برخي از آيات قرآن كه در آنها از در مورد سخن گفتن و آداب آن صحبت به ميان آمده است به شرح زير است:

    چه كسي گفتارش نيكوتر است از كسي كه به سوي خدا دعوت مي كند؟ وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَي اللّهِ. ». (سوره فصلت/33)

  سلام كردن، بهترين شروع براي آغاز سخن با مؤمنان: وَ إِذا جاءَك الَّذينَ يؤْمِنُونَ بِاياتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَيكمْ.». (سوره انعام/54)

  سلام، اولين سخن ملائكه هنگام قبض روح پاكان: الَّذينَ تَتَوَفّاهُمُ الْمَلائِكةُ طَيبينَ يقُولُونَ سَلامٌ عَلَيكمْ.». (سوره نحل/32)

  آدمي زير زبانش پنهان است: .فَلَمّا كلَّمَهُ قالَ إِنَّك الْيوْمَ لَدَينا مَكينٌ أَمينٌ». (سوره يوسف/54)

  پاكان، در سخن گفتن نيز به پاكي هدايت يافته اند: وَ هُدُوا إِلَي الطَّيبِ مِنَ الْقَوْلِ.». (سوره حج/24)

  كساني مورد شفاعت قرار مي گيرند كه گفتارشان مورد رضايت خداوند باشد: يوْمَئِذٍ لاتَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِي لَهُ قَوْلاً». (سوره طه/109)

   محكم و مستدل حرف بزنيد: يا ايهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوااللّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَديدًا». (سوره احزاب/70)

  در نصيحت ديگران سخن گفتن با نرمي احتمال تأثيرش بيشتر است: فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَينًا لَعَلَّهُ يتَذَكرُ أَوْ يخْشي». (سوره طه/44)

 با پدر و مادر بزرگوارانه سخن بگوييد: .وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً كريمًا». (سوره اسراء/23)

 با مردم به نيكي سخن بگوييد: .وَقُولُوا لِلنّاسِ حُسْنًا.». (سوره بقره/83)

    سخنان را بشنويد، اما به بهترينش عمل كنيد: .فَبَشِّرْ عِبادِالَّذينَ يسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ.». (سوره زمر، 17ـ)